۱-      آب را باید به یک نفس و با سرعت تمام ننوشند، بلکه بتدریج و به سه نفس بنوشند و نفس را در ظرف آب نکشند تا بخار نفس به آن نرسد چنانچه از فوت کردن غذا نهی شده است.

۲-     در میانات غیر عادی مانند خوابیده و یا بر رو یا پهلو افتاده و یا خم گشته و یا گردن را کج کرده آب ننوشند.

۳-     آشامیدن آب از ظرف سر تنگ نهی شده است متاسفانه جام های قدیم به لیوان و لیوان به بطری های در تنگ و آن هم به نی تبدیل شد.

۴-     آب خوردن بطریقی که سر را بلند کرده و دهن را باز کرده آب را از دور بر آن بریزد و فرو برند بسیار مضر و باعث بیماری های ریه است بلکه باید لب را به ظرف آب گذارند و آب بنوشند نه مانند چهارپایان، مثل ( اسب و شتر و گاو و غیره) سر را در ظرف آب فرو برند.

۵-     بهترین ظروف جهت آشامیدن آب، پیاله یا کاسه ای چینی و یا قدح سفالی صاف پاکیزه است که سر آن باز باشد و هر چه در آن است نمایان باشد.

۶-     باید ته آن تنگ و دهن ظرف گشاده باشد تا به سبب این هیات آب کمی در آن جای گیرد و به نظر بسیار آید تا انسان را از ملاحظه آن سیری حاصل شود و کمتر آب بخورد.

۷-     خوردن آب در ظرف قلعی و وصاصی مسکن تشنگی است هم چنین ظرف روی.

۸-     خوردن آب در ظرف مسی محدث جذام است.

۹-     آبجوش بسیار گرم ( در حدی که دهان را نسوزاند ) از بین برنده بادها و جهت مالیخولیا و سر درد، جوشهای حلق و زخم های سینه و ریه اغتسال معده و رفع تشنگی بلغمی و سوداوی ( تشنگی کاذب که فرد هر چه آب می خورد سیر نمی شود ) و پاک کردن معده و تسکین درد و خارش بدن مفید است.

۱۰-   آب سرد معتدل در صورتی که با تماس مستقیم یخ سرد نشده باشد موافق ترین آب و بهترین آب برای افراد سالم است.

۱۱-   خواص انواع آبهای معدنی در طب سنتی به تفصیل ذکر شده است که اینجا مجال ذکر آنها نیست